Gece Gelen Fısıltılar

Bir zamanlar, karanlık bir ormanın kenarında yaşlı bir ev vardı. Bu ev, kasabanın çocukları tarafından lanetli olarak adlandırılırdı. Herkes, geceleri evin içinden gelen garip fısıltılar duyduğunu söylerdi. Ancak, meraklı bir çocuk olan Melis, bu evi keşfetmek için sabırsızlanıyordu.

Bir akşam, cesaretini topladı ve arkadaşlarıyla birlikte eve gitmeye karar verdi. Gecenin karanlığında, el fenerleriyle yola çıktılar. Melis, kalbinde biraz korku hissetse de, merakına yenik düştü. Evin kapısını açtıklarında, içeriye adım attılar. İçerisi tozlu ve karanlıktı, ama Melis fenerinin ışığıyla etrafı aydınlatmaya çalışıyordu.

Birden, bir fısıltı duyuldu: “Burada ne arıyorsunuz?” Melis, korkusunu yenip, “Sadece keşfetmek istiyoruz!” diye yanıtladı. Ancak fısıltı daha da yükseldi, “Bu evin sırlarını çözmeye cesaretin var mı?” Melis, cesurca yanıtladı: “Evet!”

İçeri girdikçe, odaların duvarlarında eski portreler gördüler. Portrelerdeki gözler, sanki onları izliyormuş gibi hissettirdi. Evin ortasında büyük bir aynanın önünde durduklarında, aynada garip bir gölge belirdi. Melis, aynaya dikkatle baktı. Gölge, sanki bir şey söylemek ister gibi hareket ediyordu.

Tam o sırada, fısıltılar giderek artmaya başladı. Melis, gölgeye cesaretle bakarak, “Bize ne anlatmak istiyorsun?” diye sordu. Aynada beliren gölge, “Bu evin geçmişine ait bir sır var,” dedi. “Eğer çözerseniz, beni özgür bırakacaksınız.”

Melis ve arkadaşları, gölgenin ipuçlarını takip ederek evin içinde dolaşmaya başladılar. Geçmişin izlerini buldukça, lanetin kaynağını çözmeye çalıştılar. Sonunda, evin en karanlık köşesinde eski bir günlük buldular. Günlük, evin önceki sahibi olan bir kadının yaşadığı acı dolu olayları anlatıyordu.

Melis, günlüğü okurken, evin karanlık sırlarını anlamaya başladı. Günlükte yazılı olanları paylaştıkça, evin içinde hüzünlü bir ses yükselmeye başladı. Melis, bu evin ruhunu özgür bırakmak için son bir şey yapmaları gerektiğini anladı.

Sonunda, Melis ve arkadaşları, kadının hatırasını yaşatmaya söz vererek günlükten bir bölümü sesli okudular. O anda, evin içindeki tüm karanlık kayboldu ve gölge özgürlüğüne kavuştu. Fısıltılar artık huzurlu bir melodiye dönüştü.

Melis ve arkadaşları, evden çıkarken arkanızda karanlık bir geçmiş bırakmış olmanın huzurunu hissettiler. O günden sonra, evin laneti kalkmış, sadece güzel anılar kalmıştı.