Geceyarısı Gelen Misafir

Bir zamanlar, küçük bir köyün kenarında terk edilmiş, harap bir ev vardı. Köy halkı, bu evin lanetli olduğuna inanıyordu. Çünkü kim oraya gitse, bir daha geri dönmüyordu. Fakat genç ve cesur bir çocuk olan Ali, bu hikayelere inanmazdı. Bir gece, merakına yenik düşerek bu eski eve gitmeye karar verdi.

Ali, elinde küçük bir fenerle eve yaklaştı. Evin ön kapısı aralıktı. İçeri girdiğinde, her şey tozla kaplıydı ve karanlık her yeri sarmıştı. Adımlarının yankısı evin içinde uğuldayarak dönüyordu. Ali, evi keşfetmek için üst kata çıkmaya başladı. Ancak her adımda, arkasında birisinin yürüdüğünü hissediyordu. Birkaç kez arkasını döndü, ama kimseyi göremedi.

Bir süre sonra, evin içinde tuhaf sesler duymaya başladı. Fısıldayan sesler, sanki duvarların arasından geliyordu. Ali, daha da ilerlediğinde eski bir oda buldu. Odanın ortasında, üzeri örtülü bir sandık duruyordu. Sandığın üstü, küf tutmuş eski bir örtüyle kaplıydı. Ali, örtüyü çekip sandığı açmak için eğildiği anda, arkasında soğuk bir nefes hissetti.

Hızla arkasını döndüğünde, soluk yüzlü bir figür karşısında duruyordu. Gözleri karanlıkta parlıyor, ama bir şey söylemiyordu. Ali, korku içinde geriye doğru adım attı. Figür ona doğru yavaşça ilerlemeye başladı. Evdeki fısıltılar daha da yükseldi. O anda Ali, figürün bir şey istediğini fark etti. Ancak ne olduğunu bilmiyordu.

Cesaretini toplayarak, “Ne istiyorsun?” diye sordu. Figür ona doğru eğilip soğuk bir sesle, “Ruhumu geri ver,” dedi. Ali, figürün yanında, sandığın üstünde bir anahtar fark etti. Anahtarı aldı ve sandığı açtı. Sandığın içinde, eski bir ayna vardı. Figür aynayı işaret etti. Ali, aynayı figüre uzattı ve figür aynaya dokunduğunda kayboldu. Fısıltılar durdu, evin içinde bir sessizlik yayıldı.

Ali, hızla evden çıktı ve bir daha asla o eve dönmedi. Ancak o günden sonra, köyde kimse o evin lanetli olduğundan bahsetmedi. Çünkü lanet artık sona ermişti.