İnancın Gücü

Bir zamanlar, köylerin iç içe geçtiği ve insanlarının büyük bir bağlılıkla yaşadığı huzurlu bir diyarda, Hüseyin adında bir çocuk vardı. Hüseyin, köydeki en çalışkan çocuklardan biriydi. Ailesiyle birlikte yaşar, her gün tarlada çalışır, büyüklerine yardım ederdi. Ama Hüseyin’in kalbinde çok özel bir yer vardı: inancı. Dualarını her gün büyük bir sevgiyle eder, Allah’a şükrederdi. Hüseyin, inancın insanı güçlü kıldığını her zaman hissederdi.

Bir gün, köyde büyük bir kuraklık baş gösterdi. Yağmur uzun süredir yağmıyordu ve tarlalar kuruyordu. Köylüler endişe içindeydi çünkü su kaynakları da hızla tükenmeye başlamıştı. Herkes yağmur yağması için dua ediyordu, ama yağmur bir türlü gelmiyordu. Köyün ileri gelenleri, halkı toplayarak ne yapacaklarını tartışmaya başladılar. Çiftçiler ürünlerinin kuruduğunu, hayvancılar su bulamadıklarını söylüyorlardı.

Bir sabah, Hüseyin büyük bir kararlılıkla ailesine, “Ben Allah’ın bize yardım edeceğine inanıyorum. Eğer hepimiz gönülden inanır ve dua edersek, yağmur gelecektir,” dedi. Hüseyin, duaların gücüne olan inancını kaybetmemişti ve bunu köydeki herkese göstermek istiyordu. Babası, “Oğlum, elbette dua edeceğiz, ama durum zor. Bazen sabır göstermemiz gerekiyor,” dedi.

Hüseyin, babasının söylediklerini anladı, ama kalbinde büyük bir umut vardı. O gece, Hüseyin tüm köy halkını köy meydanında topladı. “Hep birlikte dua edelim,” dedi. Köyün büyükleri ve küçükleri, herkes el ele vererek Allah’a içten bir şekilde dua etti. Hüseyin’in dualarında ise şu sözler yankılanıyordu: “Ya Rabbi, bize merhamet et. Topraklarımızı, hayvanlarımızı, ailemizi koru ve bize rahmetini gönder.”

Günler geçiyor, ama hava hala kuruydu. Hüseyin ise her gün dua etmeye devam etti. Bir sabah uyandığında, gökyüzünde hafif bulutların toplandığını fark etti. Hüseyin, hemen ailesine seslendi: “Bulutlar geliyor! Allah dualarımızı işitiyor.” Bulutlar yavaş yavaş yoğunlaştı, gökyüzü griye büründü ve nihayet, ilk yağmur damlaları toprağa düştü.

Yağmur, tarlaları beslemeye başlamıştı. Toprak suya kavuşmuş, köylülerin yüzüne bir umut ışığı doğmuştu. Hüseyin, bu mucizenin inancın gücüyle gerçekleştiğini biliyordu. O günden sonra köy halkı Hüseyin’in içten inancına saygı duydu ve ona “İnançlı Hüseyin” adını verdiler.

Yağmurun yağmaya başlaması, köydeki herkesin yüzünü güldürmüştü. Hüseyin ise her sabah şükür dualarını hiç aksatmadı. Çünkü o, Allah’a olan inancın insana güç verdiğini ve sabırla bekleyenlerin her zaman ödüllendirildiğini öğrenmişti.