Eski Şatonun Penceresindeki Işık

Bir zamanlar, büyük bir şehrin dışındaki tepelerde, yüzyıllardır terk edilmiş bir şato vardı. Bu şato, zamanında görkemli baloların yapıldığı, asil insanların yaşadığı bir yerdi. Ancak yıllar geçtikçe, insanlar şatoyu terk etmiş, orada kimsenin yaşamadığı düşünülüyordu. Ancak, kasabanın sakinleri son zamanlarda gece vakti şatonun en yüksek kulesinde bir ışık yandığını fark etmişlerdi. Kimse bu ışığın kaynağını bilmiyordu, ama herkes oraya gitmeye korkuyordu.

Bir gün, kasabada yaşayan genç bir adam olan Levent, bu gizemli ışığın sırrını çözmeye karar verdi. Levent, maceracı bir ruha sahipti ve eski hikayelere olan ilgisi onu bu keşfi yapmaya itiyordu. Şatonun çevresinde anlatılan tüm korkutucu hikayelere rağmen, Levent bir gece yola koyuldu. Yanına sadece bir fener ve cesaretini aldı.

Şatoya vardığında, eski ve yıkık duvarların içinde ilerledi. Her adımda yerdeki taşlar çatırdıyor, duvarlardan soğuk bir rüzgar esiyordu. Şatonun büyük giriş kapısını iterek içeri girdiğinde, devasa salonların boş ve karanlık olduğunu gördü. Ancak en yüksek kulenin penceresinden gelen hafif bir ışık parlıyordu. Bu ışık, Levent’i yukarıya çekiyordu.

Levent, eski taş merdivenlerden yukarı doğru çıkarken, her adımda geçmişin yankılarını duyuyormuş gibi hissediyordu. En sonunda, kulenin en tepesine ulaştığında, karşısında eski bir lamba ve onun yanında oturan yaşlı bir adam buldu. Yaşlı adam, ona gülümseyerek, “Seni bekliyordum,” dedi. Levent, şaşkınlıkla bu durumu anlamaya çalıştı.

Yaşlı adam, şatonun son yaşayan varisiydi. Yıllar önce ailesi burayı terk etmiş, ama o, şatoyu ve geçmişini bırakmak istememişti. Şatoda yalnız başına yaşamış, her gece kulenin tepesinde oturarak anılarını düşünmüştü. Ancak bu ışığı, bir gün birisinin gelip onun hikayesini dinlemesini umarak yakıyordu.

Levent, yaşlı adamın hikayesini dinledikçe, şatonun bir zamanlar ne kadar önemli bir yer olduğunu öğrendi. Burada yaşanan mutlu anılar, şatonun duvarlarına sinmişti, ama aynı zamanda yalnızlık da burayı sarmıştı. Levent, bu eski şatonun ve yaşlı adamın hikayesini kasabaya taşıma kararı aldı. İnsanların bu yerin sadece bir terk edilmiş şato olmadığını, içinde yaşayan geçmişin izlerini taşıdığını anlamasını istedi.

O geceden sonra, Levent şatoyu sık sık ziyaret etti. Yaşlı adamın hikayelerini dinledi, ona eşlik etti. Şato, artık sadece boş bir yapı değil, geçmişin hikayelerinin anlatıldığı bir yer haline gelmişti. Kasaba halkı, bu eski şatonun artık bir sır olmadığını ve içinde hala yaşanmışlıkların olduğunu fark etti.