Ormanın Sesi
Bu doğa hikayesi, Defne’nin ormanın derinliklerinde yaşadığı keşfi ve doğanın ona sunduğu huzuru anlatıyor. Çocuklara doğanın seslerini dinlemenin güzelliğini ve doğayla dost olmanın önemini gösteren bu hikaye, doğa sevgisini aşılıyor.
Bir zamanlar, doğayı çok seven Defne adında bir kız çocuğu yaşardı. Defne, her sabah ormanın kenarına gider, kuşların şarkılarını dinler ve doğanın güzelliklerini keşfederdi. Bir gün, ormanda hiç duymadığı bir ses fark etti. Bu ses, sanki onu ormanın derinliklerine çağırıyordu. Defne, cesaretle bu gizemli sesi takip etmeye karar verdi.
Ormanın derinliklerinde yürürken, etrafında farklı bitkiler ve renkli çiçekler gördü. Kuşlar, kelebekler ve küçük hayvanlar etrafında dans eder gibi hareket ediyordu. Doğa, sanki Defne’ye özel bir gösteri sunuyordu. Bir süre sonra, büyük bir ağacın altına ulaştı. Bu ağaç, tüm ormanın en yaşlı ağacıydı ve dallarında bir sürü hayvan dinleniyordu.
Defne, yaşlı ağacın etrafında dolanırken ağacın yapraklarından çıkan bir melodiyi fark etti. Ağaç, rüzgarın yardımıyla kendi müziğini çalıyor gibiydi. Defne, kendini bu melodinin büyüsüne kaptırarak ağacın altına oturdu. O an, doğanın ona anlatmak istediği şeyin huzur ve sabır olduğunu hissetti. Orman, Defne’ye kendi dilinde konuşuyor ve onunla paylaşıyordu.
Gün batarken, Defne, yaşlı ağaca veda etti ve her gün buraya gelerek bu müziği dinleyeceğine söz verdi. Artık doğanın seslerini daha iyi duyabiliyor, ağaçların fısıltılarını, kuşların şarkılarını ve rüzgarın melodisini hissedebiliyordu.
O günden sonra, Defne her fırsatta doğanın içinde vakit geçirdi ve doğayla daha derin bir bağ kurdu. Orman, onun için sadece bir yer değil, dostluk ve huzur bulduğu bir yuva olmuştu.
