Kalbin Renkleri
Bu hikaye, iki ayrı köyden Meryem ve Emir’in birbirine duyduğu sevgi sayesinde, köyler arasındaki soğukluğu nasıl bitirdiğini anlatıyor. Sevginin en güçlü bağ olduğunu ve insanların kalplerini açtığında, dünyadaki tüm engelleri aşabileceklerini vurgulayan bir hikaye.
Bir zamanlar, yüksek dağların eteklerinde, birbirinden çok uzak iki köy vardı: Yeşilkent ve Güneştepe. Bu iki köy arasında uzun zamandır süren bir soğukluk vardı. Kimse birbirini ziyaret etmez, iki köy halkı da birbirini görmezdi. Ancak, bu durumu değiştirecek iki kişi vardı: Meryem ve Emir.
Meryem, Yeşilkent’in en nazik ve sevgi dolu kızıydı. İnsanlara yardım etmeyi, çiçeklerle konuşmayı ve doğayı çok severdi. Emir ise Güneştepe’nin cesur ve meraklı gençlerinden biriydi. Her gün dağlara çıkıp yeni yerler keşfetmek, gökyüzünü izlemek ona büyük bir mutluluk verirdi.
Bir gün, Meryem ve Emir, dağların tepesinde birbirlerine rastladılar. Meryem, bir çiçek toplamaya çalışırken dengesini kaybetmiş, tam düşmek üzereyken Emir onu tutmuştu. İkisi de birbirini ilk defa görüyordu. Emir, gülümseyerek Meryem’e “İyi misin?” diye sordu. Meryem hafifçe gülümsedi: “Evet, teşekkür ederim. Çiçekler o kadar güzeldi ki, dengesizce yaklaştım.”
Meryem’in topladığı çiçekler o kadar renkliydi ki, Emir büyülenmişti. “Bu çiçekleri hiç görmemiştim,” dedi Emir, çiçeklere bakarak. Meryem gülümseyerek, “Bunlar sevgi çiçekleridir. Onları toplarken kalbin temiz olmalı, aksi takdirde büyümezler,” dedi. Emir, Meryem’in bu nazik ve içten tavrından etkilenmişti.
O andan itibaren, Meryem ve Emir her gün dağın zirvesinde buluşmaya başladılar. Birlikte çiçek topladılar, gökyüzünü izlediler ve birbirlerine köylerini anlattılar. Meryem, Emir’e Yeşilkent’in güzelliklerinden bahsederken, Emir de Güneştepe’nin eşsiz manzaralarını anlattı. İki köy arasında hiç olmayan bir bağ, yavaş yavaş Meryem ve Emir’in dostluğu sayesinde kurulmaya başlamıştı.
Günler geçtikçe, Meryem ve Emir’in birbirine olan sevgisi güçlendi. Artık sadece dost değildiler; birbirlerinin kalplerinde özel bir yer edinmişlerdi. İki köy halkı da bu durumu fark etti. Meryem ve Emir’in sevgisi sayesinde iki köyün arası yeniden düzeldi. İnsanlar birbirini ziyaret etmeye başladı, iki köyün halkı bir araya geldi ve aralarındaki tüm eski anlaşmazlıklar unutuldu.
Meryem ve Emir, sadece birbirlerine olan sevgileriyle değil, iki köy arasında yeniden barış ve dostluk kurdukları için de çok mutluydular. İkisi de sevginin en güçlü bağ olduğunu ve kalplerini açtıklarında her şeyin daha güzel olacağını anlamışlardı.
