Gölge Kapısı
Gölge Kapısı adındaki lanetli bir evin karanlık sırrını çözmeye çalışan Ali’nin dehşet dolu hikayesi, okuyucuyu gerilim dolu bir maceraya sürüklüyor. Bu korku hikayesi, gizemli bir ayna ve gölgelerin ardında saklanan karanlık bir dünyanın kapısını aralıyor.
Yüzyıllardır terk edilmiş olan kasaba evinin, kimse tarafından açıklanamayan bir sırrı vardı. Köyün yaşlıları, bu evin kapısından içeri adım atan herkesin bir daha geri dönmediğini anlatırdı. Evin adı “Gölge Kapısı”ydı, çünkü her gece kapının ardında hareket eden gölgeler görülürdü. Ancak kimse bu gölgelerin kaynağını bilmiyordu.
Genç bir adam olan Ali, kasabanın bu karanlık efsanelerine inanmazdı. Herkesin korktuğu bu evde aslında gizemli bir sır olduğunu düşündü ve o sırrı ortaya çıkarmaya kararlıydı. Bir akşam, karanlık çöktüğünde, Ali cesurca Gölge Kapısı’na doğru yürüdü. Evin eski kapısı ağır bir gıcırtıyla açıldı ve içeriye soğuk bir hava doldu. İçeride sadece tozla kaplanmış eski mobilyalar ve rüzgarın uğultusuyla sallanan perdeler vardı.
Ali, evin içinde dolaşırken gölgeler gözlerinin ucunda belirmeye başladı. Önce bir fısıltı duydu, ardından bir kapı daha fark etti. Bu kapı, evin bodrumuna inen dar bir merdivene açılıyordu. Ali, merdivenlerden inip bodruma ulaştığında, duvarlara işlenmiş tuhaf semboller ve odanın tam ortasında duran bir ayna gördü. Ayna, karanlığın içinden gelen tuhaf bir parıltıyla ışıldıyordu.
Aynaya yaklaştığında, gölgelerin artık sadece odanın kenarlarında dolanmadığını, doğrudan aynanın içinde hareket ettiğini fark etti. Ali, aynanın karşısına geçtiğinde, aynadaki yansımanın kendi gölgesi olmadığını dehşet içinde fark etti. Yansıma, Ali’ye benzemeyen bir varlık şeklinde hareket ediyordu. Aynadaki varlık, birdenbire fısıldamaya başladı: “Beni çağırdın, şimdi senin yerin burası.”
O an, aynanın içinden çıkan gölgeler Ali’yi kuşattı ve soğuk bir el omzuna dokundu. Gölge, yavaşça onu içine çekmeye çalışırken Ali, bağırarak kaçmaya çalıştı. Ancak kapı kapanmış, bodrumun dört bir yanı karanlıkla dolmuştu. Gölge, onu aynanın içine çekerken, son bir çığlık attı.
Sabah olduğunda, köydeki insanlar Ali’den hiçbir iz bulamadılar. Evin kapısında sadece rüzgarın uğultusu duyuluyordu. Gölge Kapısı, bir kurban daha almıştı. Ali’nin adım attığı bodrum, bir daha asla açılmadı. Köylüler, o evin lanetli olduğunu artık iyice anlamıştı. Herkes kapıyı unutmaya çalıştı, ama her gece gölgelerin orada dolaştığı fısıldanır oldu.
