Eski Dostluklar

Bir zamanlar, sakin bir köyde yaşayan iki çocuk vardı: Mehmet ve Ali. Mehmet, köyün en çalışkan çocuğuydu. Sabah erkenden kalkar, ailesine tarlada yardım eder, derslerini çalışırdı. Ali ise Mehmet’in en yakın arkadaşıydı. Ali de çalışkan bir çocuktu, ama Mehmet kadar disiplinli değildi. Buna rağmen, ikisi birbirlerini çok severlerdi. Çocuklukları boyunca birlikte oynar, her türlü maceraya atılırlardı.

Bir gün, köyün hemen dışında, uzun zamandır kimsenin gitmediği eski bir değirmen buldular. Değirmen, eskiden köyün en önemli yapılarından biriymiş, ama yıllar içinde terk edilmiş ve unutulmuştu. Mehmet ve Ali, değirmeni keşfetmek için heyecanla oraya gitmeye karar verdiler. İçeri girdiklerinde, büyük taşlarla dolu odalar, tozlu raflar ve eski makinelerle karşılaştılar. Bu yerin gizemli havası onları büyülemişti.

Ali, değirmenin tepesine çıkmak istedi. “Bakalım yukarıda neler var,” dedi merakla. Mehmet ise “Dikkatli olmalıyız, burası çok eski,” diye uyardı. Ama Ali, heyecanına yenik düştü ve hızlıca merdivenleri tırmanmaya başladı. Tam tepeye çıktığında, zayıf bir tahtaya basınca merdiven gıcırdadı ve Ali’nin ayağı kaydı. Bir anda dengesini kaybetti ve düşmeye başladı. Neyse ki, Mehmet hızlıca yetişip onu yakaladı ve düşmesini engelledi.

Ali, korkuyla Mehmet’e sarıldı. “Teşekkür ederim dostum, beni kurtardın,” dedi. Mehmet gülümseyerek “Biz dost değil miyiz? Birbirimize her zaman yardım ederiz,” dedi. Bu olay, onların dostluğunu daha da pekiştirdi. O günden sonra, her zaman birbirlerine destek oldular, zor anlarında birbirlerine güvenmeyi öğrendiler.

Değirmen macerası onlar için sadece bir keşif değil, aynı zamanda dostluklarının ne kadar güçlü olduğunu gösteren bir deneyim olmuştu. Yıllar geçtikçe, Mehmet ve Ali büyüdüler, ama bu anıyı asla unutmadılar. Her zaman birbirlerinin yanında oldular ve dostluklarının değerini bildiler.